W Rytrze rozegrano 13. Bieg Bejorów. Na szczęście ta liczba nie okazała się pechowa. Dopisała pogoda oraz frekwencja. To ważne, bo bieg ma od lat wymiar charytatywny.
Bieg Bejorów to impreza szczególna, nie ma tu nagród pieniężnych, a według regulaminu każdy z uczestników czas mierzy sobie sam. Mimo to zawody cieszą się dużym powodzeniem. W tegorocznej edycji wystartowało ponad 300 osób. W porównaniu z ubiegłym rokiem impreza zaliczyła niewielki wzrost (293 uczestników w 2014 r.).
- Atmosfera była wspaniała. Dopisali nam zawodnicy. Nasz cel został osiągnięty, bo chcieliśmy w ty mroku postawić na młodzież, dzieci i rodziny. Mieliśmy ponad stu młodych adeptów biegania. Startowały całe pokolenia, bo byli też rodzice i dziadkowie. Było super! Wszyscy dotarli na metę - podsumowuje Małgorzata Machałowska, dyrektor zawodów.
Tajemnicza jest też sama nazwa biegu.
- Bieg zapoczątkowali panowie, którzy założył UKS Ryter. Z czasem dołączały się kolejne osoby i zaczęliśmy biegać i spacerować na Kramarkę. Po pewnym czasie założyliśmy tam zeszyt w którym można wpisać imię nazwisko i czas pokonania. Początkowo tylko wiedzieliśmy o nim tylko o nim my i znajomi. Była to informacja dla kolejnej osoby, która tam wbiegła. Któregoś dnia ktoś napisał tam "bejory". Początkowo miał być to tylko nasz wewnętrzny bieg UKS. Z czasem wszystko się rozszerzyło i rozbiliśmy niedzielną imprezę - objaśnia organizatorka. Zachęca do odwiedzenia strony internetowej z precyzyjnym wyjaśnieniem terminu bejory.
„W czasach kiedy w USA aktywny tryb życia święcił popularność, kiedy Polska coraz bardziej zaczynała żyć jak Zachód organizując coraz więcej imprez biegowy, widok biegacza „w rajtuzach” (jak początkowo określano w Rytrze biegaczy w leginsach) wywoływał co najmniej uczucie politowania i głośno wyrażanych opinii, że widocznie nie ma nic w domu do roboty, dlatego biega. To właśnie w mentalności naszych współziomków dopatruję się źródła określenia „Bejory” – biega, czyli jest bejorem (głupkiem)”.
Zmagania rozpoczęły się przy Roztoce Ryterskiej. Na uczestników imprezy czekała prawie 5-kiloemtrowa alpajska trasa prowadząca pod Kramarkę i przebiegająca przez większość dystansu terenami Nadleśnictwa Piwniczna Zdrój. Meta usytuowana była tradycyjnie przy kapliczce. Przewyższenie wynosiło 281 metrów.
- Nie jest to trudny bieg, chociaż prowadzi pod górę. Trasa prowadzi cały czas drogą, biegniemy przez las, nie ma stromych podbiegów. Są tu często osoby, które pierwszy raz startują w biegu górskim. Można ten dystans przejść idąc z kijkami. Oczywiście jeśli ktoś walczy o zwycięstwo, to musi być zaprawiony w takim bieganiu. Trochę siły trzema mieć, ale limit mamy 1,5 godziny i wszyscy się zmieścili - opisuje Małgorzata Machałowska.
Zwyciężył wielokrotkny mistrz świata i Polski w nordic walking Tomasz Brzeski z Nowego Sącza – czas 19:39. Drugie miejsce zajął Piotr Pociecha z trzydziestoma sekundami straty, trzeci był Bartłomiej Jasiński z czasem 30 minut i 38 sekund.
Wśród kobiet zwyciężyła Sonia Miziołek – czas 25:28. Drugie miejsce zajęła Justyna Fanczyk z czasem 25:50, trzecia była Agata Tomasiak z wynikiem 26:40. NIe wyniki, a charytatywny cel był tu jednak najważniejszy. - Razem ze Stowarzyszeniem Sursum Corda zbieraliśmy pieniądze na chorą dziewczynkę. z sukcesem - podsumowuje Małgorzata Machałowska
Pełne wyniki w naszym KALENDARZU IMPREZ.
Więcej zdjęć - TUTAJ.
RZ
fot. Ladislav Maras, Ambasador Festiwalu Biegów