Europejskie Stowarzyszenie Lekkiej Atletyki powołało specjalną grupę roboczą, która ma zbadać wiarygodności europejskich rekordów. Przewodniczącym siedmioosobowej komisji został Irlandczyk Pierce O'Callaghan - członek jednej z komisji IAAF i szef operacji Londyn 2017. Samo IAAF pozostaje niewzruszone na apele środowiska o weryfikację światowych wyników.
O weryfikację poprosił Prezydent Europejskiego Stowarzyszenia Lekkiej Atletyki (European Athletics) Svein Arne Hansena. - Posiadacze rekordów powinni aspirować do miana bohaterów. Ich występy powinny być szanowane i uznawane ponad wszelką wątpliwość. Jednakże istnieje pogląd, że nie jest tak w przypadku wszystkich wyników widniejących na liście rekordów Europy.
Analiza ma być przeprowadzona w przeciągu najbliższych miesięcy. Wnioski i zalecenia powinniśmy poznać we wrześniu na spotkaniu zarządu EA. Prace ma monitorować IAAF. Hansen zapewnił, że jest w stałym kontakcie z szefem światowej federacji Sebastianem Coe. Nawet kibice mogą zgłaszać swoje uwagi i sugestie poprzez drogę mailową - recordsreview@european-athletics.org
Nie wiadomo w jaki sposób analizowane będą wyniki. W jaki sposób eksperci dowieść mają czy np. rekord Europy mężczyzn w biegu na 200m należący do Włocha Pietro Mennea z 1979 roku (19.72 s.) był osiągnięty tylko dzięki dopingowi kibiców czy też nie. Od tamtego czasu minęło już przecież 38 lat. Czy z listy rekordów zniknie najlepszy wynik pań na 5000m należący do Rosjanki Lili Szobuchowej (14:23,75) z 2008 roku? Przypomnijmy, że zawodniczka została zawieszona w 2014 roku za doping na dwa lata, a dyskwalifikacja obejmuje wyniki dopiero od 2009 roku.
Z pewnością pod lupę trafią wyniki osiągane przez zawodników z byłego NRD. System szkolenia w tym kraju był częścią oficjalnie przyjętego w tym kraju planu „14.25”, którego składową było m.in. stosowanie sterydu Oral Turinabol. Jedną z „najwybitniejszych” zawodniczek tej myśli szkoleniowej była Marita Koch - mistrzyni olimpijska i rekordzistka Europy w biegu na 400m z czasem 47,60. Dodajmy, że był to też rekord świata.
Kolejną z gwiazd ówczesnej reprezentacji była Heidi Krieger, mistrzyni Europy w pchnięciu kulą z 1986. Która po zakończeniu kariery w 1997 roku przeszła operację zmiany płci. Nie był to odosobniony przypadek, dotyczył to wielu ówczesnych sportsmenek z Niemiec Wschodnich.
Innymi „wątpliwym” rekordem jest rezultat osiągnięty przez Czeszkę Jarmile Kratochvílovą, która w 1983 roku pobiegła 800m w 1:53,28. To aktualny rekord Europy i świata. Dla porównania, najlepszy wynik w karierze Caster Semeni wynosi 1:55.28. Podobnie jest w przypadku Bułgarki Jordanki Donkowej, której rekord globu - 12.21 s. z 1988 roku - w biegu na 100m ppł przetrwał do ubiegłego roku. Wciąż jest jednak aktualną mistrzynią Starego Kontynentu w tej konkurencji.
Idea weryfikacji i ew. wymazania starych rekordów nie jest nowością. Pierwsze plany pojawiły się jeszcze w 1999 roku. Miały być to nowe rekordy na nowe milenium. IAAF powiedziało NIE, ponieważ - jak stwierdzono - nie było wystarczających dowodów na to, że wszystkie wyniki osiągane w latach 80. i 90. były osiągane dzięki dopingowi.
Dziś - jak już pisaliśmy - IAAF wciąż jest niechętny zmianom. Czy działania komisji w Europie zmienią to stanowisko? Czy tylko na chwilę uciszą dyskusję? Przekonamy się wkrótce.
RZ
