Wielkimi krokami zbliża się start Andrzeja Gondka w Yukon Arctic Ultra. Wylot już za 2 dni. Członek klubu 4 Deserts do Whitehorse wybiera się pobijany po wypadku na skuterze. Jednak pęknięte żebro to nie jedyny problem. Jest jeszcze bolesne miejsce przy biodrze. To rezultat ataku psa, nomen omen, rasy husky - północny pies zaprzęgowy.
- Nie jestem przesądny, ale nigdy nie przytrafiały mi się takie historie, a teraz w krótkim czasie, aż dwie. Jeśli zdarzy się trzecia, to chyba zacznę to traktować jak ostrzeżenie i zastanowię się nad wyjazdem - powiedział nam Andrzej Gondek, który mimo obaw, nie przerwał pakowania.
Teraz to właśnie spakowanie wszystkiego, co niezbędne, najbardziej zaprząta głowę śmiałkowi. Kartony ze sprzętem zajmują cały pokój, a Andrzej jest przygotowany, że do ceny biletu lotniczego doliczy jeszcze opłatę za nadbagaż. Do torby trafią nie tylko typowe dla biegaczy elementy, takie jak kolejne warstwy ubrań technicznych, buty, skarpetki czy batony energetyczne, ale też całkiem nietypowe, a nawet zaskakujące przedmioty.
W bagażu Andrzeja znajdzie się m.in.... piła do drewna, która jest elementem wyposażenia obowiązkowego i przydaje się w sytuacji, gdy trzeba rozpalić ognisko. Temu samemu służy niezawodna zapalniczka wiatroodporna, zapałki i rozpałka. Yukon Artic Ultra wymaga także wyposażenia się w butlę gazową i łopatę lawinową.
- Taka łopata ma więcej zastosowań. Będę jej używał, gdy trzeba będzie sobie wykopać schronienie, ale będzie mi również służyła, jako podstawka pod palnik - wyjaśnia nasz rozmówca. Nas jednak, na liście wyposażenia, najbardziej zaskoczyła pusta butelka.
- Tę butelkę zorganizuję sobie już na miejscu. Będzie po prostu zapasowym bidonem. Do nawadniania zabieram 2-litrowy camelback. Umieszczę go, zależnie od temperatury, między drugą a trzecią warstwą ubrania. Tak, żeby płyn nie zamarzał. Rurkę też poprowadzę między ubraniami. W saniach będzie termos z herbatą, będzie też bidon ze skoncentrowanymi elektrolitami do rozrabiania z wodą. I właśnie na tę wodę potrzebna jest butelka.
Nowością w wyposażeniu Andrzeja będzie empetrójka, która posłuży do… słuchania ludzkiego głosu.
- Pierwszy raz biorę ten sprzęt. Nie lubię biegać z muzyką. Wolę się skupić na sobie, na biegu, na celu. Pomyślałem jednak, że to przecież 700 km. Mogą przyjść takie chwile, gdy będę potrzebował jakiegoś głosu z zewnątrz.
Osobnym problemem jest przewiezienie żywności. Wszelkie sypkie produkty trzeba kupić na miejscu. Do zapakowania pozostają odżywki, tabletki z solą, żywność liofilizowana, kaszki śniadaniowe. Do przygotowania pozostaje opcja awaryjna.
- Liczę się z tym, że coś może zaginąć, dolecieć później albo zostać zatrzymane przez celników. Najważniejsze są dla mnie buty. W jednych pojadę, drugie będą w bagażu podręcznym. Mogę sobie wyobrazić, że ginie wszystko inne. Na miejscu jest sklep sportowy, w którym w razie potrzeby można jeszcze dokupić najważniejsze rzeczy. Jednak buty, wolałbym mieć swoje.
Operacją logistyczną przewiezienia całego sprzętu martwią się również koledzy Andrzeja. Na pustyniach o kwestie organizacyjne dbali wspólnie. Teraz nie będzie już towarzystwa w drodze do mety.
- Marek [Wikiera, kompan z cyklu 4 Deserts] wczoraj mnie pytał, czy sprawdziłem przepisy i jestem pewien, że będę mógł wwieźć żywność liofilizowaną. Dzięki niemu pomyślałem o szczegółach, których wcześniej nie sprawdzałem. Będzie mi brakowało i Marka i Daniela [Lewczuka], trzeciego z zespołu finiszerów tamtego cyklu. Wielogodzinna podróż i wielokilometrowy bieg, byłby z nimi przyjemniejsze - mówi Andrzej, który na Jukon wylatuje 1 lutego.
Festiwal Biegów jest patronem medialnym projektu.
IB
